* GeleCekteKi SeVgiLiye MeKtuP *
Bir kış günü üşüdüğünde, bir yaz yağmurunda sonuna kadar ıslandığında, yıldızı bol bir gecede kendini yapayalnız bulduğunda, karanlıktan korkup,sabahın aydınlığını düşlediğinde,
bir dost, bir arkadaş, bir sırdaş, bir yoldaş, bir sevgili...
Birini çektiğinde için, olanı biteni olduğu gibi anlatabileceğin. kendinin nasılda iyi olduğunu, belki sarsılarak ağlarken yarım yamalak paylaşabileceğin biri işte..
Hani hepimiz bir kereliğine de olsa, kendimizi güçsüz ve çaresiz hissederiz ya,
hani o an var ya.
hani mutlaka yenik hissettiğin kendini.
boğazına saplandığında paslı bıçak gibi hayatın zalim yanı, onu çekip çıkarabilecek biri.
o biri,mutlaka olmalı !
hiç gelmese de, çekip çıkarmasa da o paslı bıçağı,
o biri mutlaka olmalı, hayatının bir yerlerinde...
belki telefon rehberinde, belki biraz nostaljik ama (bilmezsin ben severim) bir tarafı yırtılmış bir mektup zarfının sol üst köşesinde yarım yamalak, belki zihninin çok derinliklerinde kalmış.
ama olmalı !
ve o ben olmalıyım elbette. ben olmalıyım ki sarsılmasın ayakların. hiç olmazsa bir şey olduğunda alıp telefonu,
''gelsene''
diyebilesin..
bir insan hayatı, tek başına o dostu, o yari, o sevgiliyi kazanmak için harcanabilir.
üstüne üstüne sürsede atlarını hainliğin, zalimliğin bütün süvarileri,
benim gibi biri seni dimdik ayakta tutmaz mı ?
hayat, gecenin üçünde derdine çare bulmak için karanlık geceleri adımlayabilecek birini bulmaktan ibaret değil midir?
yunus bile onun derdine düşmemiş mi yıllarca, mecnun 'un arayıp durduğu o değilde ne?
böyle biri yetmez mi,alıp başını gittiğinde?
ne diyebilirim ki hayattaki öbür yanını bulman ve o ben olmam dileğimle seni bekliyorum....
